Vorige week
woensdag bezochten we met de school een typisch Spaans dorpje.
Het was een
excursie, dat georganiseerd werd door Tía Tula, voor een groep Belgische
studenten die voor een weekje in Salamanca verbleven. De school gaf ook de
andere studenten van Tía Tula de kans om zich in te schrijven voor de excursie
omdat zij vinden dat dit tot een deel van de Spaanse cultuur behoort.
Eens we in
het dorpje waren, wandelden we door de mooie, smalle straatjes. We hebben er
ook een Amerikaanse dame leren kennen die aan het geocaching was. Voor mij is
het telkens een toffe ervaring om andere toeristen te ontmoeten en om te weten
te komen waarom zij bepaalde landen of steden bezoeken. Op een bepaalde manier
bevindt je je in dezelfde situatie als hen, maar aan de andere kant merk je erg
snel dat iedereen een andere ervaring opzoekt tijdens hun tocht.
Na het dorp
bezocht te hebben en iets gedronken te hebben op het hoofdplein was het tijd
voor het tweede deel van de excursie, namelijk de ganadería.
Wanneer we
daar aankwamen werden we allemaal verzocht op een grote boerenkar te klimmen.
Deze was verbonden met een tractor en zo begonnen we te rijden naar de plaats
waar de stieren aan het grazen waren. Ik verwachtte dat ze erg wild zouden
zijn, maar uiteindelijk was niets minder waar. Ik denk dat dit kwam doordat de
stieren het al gewoon zijn om omringd te worden door bezoekers. Nadat de gids
ons informatie gegeven had over de manier waarop deze stieren opgroeien mochten
we naar een arena gaan op het domein waar we zelf konden stierenvechten. Ik wou
dit erg graag proberen maar gezien de stier niet zo klein was als ze me verteld
hadden, besloot ik om geen risico te nemen. Sommige studenten namen dit risico
en ik bewonder hen hier dan ook voor.
Nadien
kregen we de kans paard te rijden in dit prachtige natuurgebied. Het was voor
mij de eerste keer dat ik dit gedaan had en ik vond het een erg toffe ervaring.
Ik vond het
tweede gedeelte van de excursie nog geslaagder dan het eerste deel en ik wou
dat ik meer tijd kon doorbrengen in de volle natuur. De familie die op dit land
woont heeft zoveel geluk! Zij worden de hele dag door omringd door dieren en de
prachtige natuur. Ik hoop dat ik op een dag terug kan gaan naar deze prachtige
plaats.
(geschreven door Julie Crombé, stagiaire in Tía
Tula)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten